تصاویر دیجیتال گالری ملی لندن ❖     عنوان: باکره و کودک با سن جان شیرخوار و یک قدیس یا اهداکننده زن ("مدونا آلدوبراندینی")❖     هنرمند: تیتیان❖ &

تیتیان بزرگترین نقاش ونیز قرن شانزدهم و اولین نقاشی بود که مشتریانی عمدتا بین المللی داشت. در طول زندگی طولانی خود، او با بسیاری از سبک های مختلف نقاشی که مظهر توسعه هنر در دوران او هستند، آزمایش کرد. جوانی و اولین کار تیسیان (Tiziano Vecellio) در Pieve di Cadore، شهر کوچکی در پای دولومیت ها در سمت ونیزی متولد شد. از کوه های آلپ Vecellios از قرن 14 در Cadore مستقر بود. پدر تیتیان، گرگوریو، یک مرد نظامی بود. برادر بزرگترش فرانچسکو نیز نقاش بود. هنوز هیچ مدرک مستندی از تاریخ دقیق تولد تیتیان وجود ندارد، اما منابع معاصر و رشد سبک اولیه او حاکی از آن است که او در حدود سال 1490 به دنیا آمده است. زمانی که او حدود 10 سال داشت، تیتیان وارد ونیز شد که در آن زمان یکی از ثروتمندترین و جهان وطن ترین افراد جهان بود. شهرهای جهان تیتیان آموزش هنری خود را در کارگاه موزائیست سباستیانو زوکاتو آغاز کرد. او بعداً برای مدت کوتاهی به کارگاه جنتیله بلینی پیوست. پس از مرگ جنتیله در سال 1507، تیتیان به کارگاه برادر جنتیله، جووانی بلینی، که در آن زمان مهمترین کارگاه در ونیز بود، پیوست. با این حال، از طریق تماس با جورجیونه، که قبلاً در کارگاه جیووانی بلینی نیز آموزش دیده بود، او عمدتاً کارگاه آموزشی را انجام داد. سبک اولیه خود را توسعه داد. ظاهر ژورژیونسکی آثار اولیه تیتیان، که با خلق و خوی شبانی مشخص می شود، دلیلی بر نزدیکی آنهاست. در 1508-1509 آنها با هم روی تزئین دیوارهای خارجی "Fondaco dei Tedeschi" در ونیز کار کردند. قطعات اجرا شده توسط تیتیان بسیار مورد تحسین معاصران قرار گرفت که باعث آزار جورجیونه شد. پس از مرگ جورجیون در سال 1510، و با عزیمت سباستیانو دل پیومبو به رم در سال 1511، تیتین کار مستقل خود را در ونیز آغاز کرد. او اکنون بدون رقیبی در میان نسل خود باقی مانده بود که می توانستند در سطح او رقابت کنند. موفقیت های اولیه محلی در سال 1511، تیتیان نقاشی های دیواری مشهور خود را در "Scuola del Santo" در پادوآ نقاشی کرد. سبک او اکنون به بلوغ رسیده بود، که مشخصه آن پر بودن فرم ها، اعتماد به ترکیب و تعادل رنگی بود. این ویژگی‌ها کار او را برای توسعه نقاشی ونیزی – و همچنین اروپایی – بنیادی ساخت. او به عنوان یک پرتره‌تیست مشهور شد (نمونه‌هایی در گالری ملی عبارتند از La Schiavona و Portrait of Gerolamo (؟) Barbarigo). او همچنین به عنوان نقاش موضوعات مختلف واهی شناخته می شد. این مهارت‌ها توجه دوک‌ها و اشراف بلندپرواز ایتالیایی را به خود جلب کرد. تیتیان همچنین مأمور به کشیدن نقاشی‌های مذهبی معتبر عمومی شد. موفقیت ونیزی او با اجرای محراب برای محراب بلند کلیسای مهم فرانسیسکن سانتا ماریا گلوریوسا دی فراری در ونیز مهر و موم شد. به اصطلاح "Assunta" (فرع مریم باکره)، که نزدیک به هفت متر ارتفاع دارد، در سال 1518 به نمایش گذاشته شد و حوضه ای انقلابی در طراحی محراب ونیزی ایجاد کرد. بین سال های 1519 تا 1526، او "پالا پسارو" مشهور را برای همان کلیسا این ترکیب نامتقارن به شدت بر نقاشی محراب ونیزی تا قرن هجدهم تأثیر گذاشت. دربارهای ایتالیای شمالی در اوایل سال 1516 تیتین رابطه حرفه ای خود را با آلفونسو اول دوک فرارا آغاز کرد و مدتی را در قلعه آلفونسو گذراند. دوک می خواست یک کابینه خصوصی ایجاد کند که به نام "کامرینو دالاباسترو" (کابینت آلابستر) شناخته می شود. با صحنه‌های اساطیری برگرفته از شعر کلاسیک. دوک نقاشانی را که در آن زمان بهترین‌ها می‌دانست به کار می‌گیرد. به جز تیتیان، هنرمندان دیگر رافائل، فرا بارتولومئو و دوسو دوسی بودند. پس از مرگ رافائل و فرا بارتولومئو تیتیان، مشارکت در این پروژه افزایش یافت. او سپس دو باکال معروف خود را برای آلفونسو اول، امروز در پرادو، مادرید، همراه با باکوس و آریادنه، که اکنون در گالری ملی است، اجرا کرد. تیتیان همچنین برای دربار مانتوآ کار می‌کرد. در سال 1523 او شروع به نقاشی برای دوک آینده مانتوآ، فدریکو دوم گونزاگا، پسر ایزابلا d'Este (که خواهر آلفونسو اول، حامی قبلی تیتیان بود) کرد. تیتیان عمدتاً پرتره هایی را برای دربار مانتو می کشید. در سال 1532 تیتین شروع به کار برای دوک اوربینو، فرانچسکو ماریا دلا روور کرد. او همچنین برای جانشین خود، Guidobaldo II کار خواهد کرد. در دهه 1530، او همچنین با دربار پاپ پائولو سوم فارنزه در تماس بود. موفقیت در سراسر جهان، خانواده و دوستان دهه 1520 برای زندگی خصوصی تیتیان بسیار مهم بود. در سال 1525 با سیسیلیا (که به طرز غم انگیزی در سال 1530 درگذشت) ازدواج کرد. تیتیان و سیسیلیا سه فرزند داشتند که نام شخصیت‌های مشهور روم باستان بر آنها گذاشته شده است: پومپئو، اورازیو و لاوینیا. ملاقات تیتیان با امپراتور مقدس روم چارلز پنجم در بولونیا در سال 1530 رویدادی تعیین‌کننده در زندگی او خواهد بود. در این مناسبت تیتیان یک پرتره تمام قد و در اندازه واقعی از امپراتور (که اکنون گم شده) را اجرا کرد - نمونه اولیه چیزی که در آن زمان هنوز یک ژانر بسیار بدیع بود. او به سرعت به نقاش اصلی دربار امپراتوری تبدیل شد. او دارای امتیازات، افتخارات و حتی عناوین بسیار زیادی است. از این لحظه او نقاش مورد تقاضا در دادگاه های سراسر اروپا بود. تیتیان همچنین نقاش رسمی پسر چارلز پنجم، فیلیپ دوم اسپانیا شد. از حدود سال 1551، او مجموعه مشهور اسطوره‌ای از تصاویر را برای فیلیپ کشید که از آن به عنوان "poesie" یاد می‌کرد. «شعر» شامل دایانا و آکتائون و دیانا و کالیستو بود که اکنون بخشی از مجموعه گالری ملی هستند، به همراه The Death of Actaeon که در ابتدا به عنوان بخشی از مجموعه طراحی شده بود، اما در واقع در استودیوی هنرمند ناتمام ماند. در سال 1527 مجسمه ساز و معمار فلورانسی یاکوپو سانسوینو و مرد ادیب اهل توسکانی پیترو آرتینو وارد ونیز شدند. آنها با تیتیان دوستان جدایی ناپذیری شدند و علاقه او را به شیوه گرایی تحریک کردند، سبکی که اولین بار در نقاشی های او از آن دوره دیده می شود. بعد از تنها سفر او به رم در 1545-1545، جنبه‌های رفتارگرایی در هنر او افزایش یافت. او در نهایت فرصت ملاقات با میکل آنژ را پیدا کرد. سالهای پایانی آخرین مرحله زندگی تیتیان با تجدید نظر اساسی در سبک و تکنیک نقاشی خودش مصادف شد. با شروع از اواخر دهه 1550، تیتیان استفاده بسیار آزادتر از قلم مو و بازنمایی کمتر توصیفی از واقعیت را توسعه داد. در اواخر دهه 1560 و اوایل دهه 1570، زمانی که تیتیان قبلاً بسیار پیر بود، هنر خود را به لبه انتزاع رساند. این سبک متأخر به عنوان «امپرسیونیسم جادویی» تعریف شده است. همه اینها در دو اثر اخیر او به خوبی نشان داده شده است، مرگ آکتائون در گالری ملی، و «Pietà»، که اکنون در گالری dell'Accademia در ونیز است. «Pietà» در ابتدا برای مقبره خودش در کلیسای سانتا ماریا گلوریوسا دی فراری، جایی که تیتیان پس از مرگ بر اثر طاعون در 27 اوت 1576 به خاک سپرده شد.

❖     عنوان: باکره و کودک با سن جان شیرخوار و یک قدیس یا اهداکننده زن ("مدونا آلدوبراندینی")
❖     هنرمند: تیتیان
❖     تاریخجه:  فعال بین سالهای 1506; در سال 1576 درگذشت
❖     تاریخجه اثر:   فعال بین سالهای 1532
❖     تکنیک:  رنگ روغن روی بوم
❖     ابعاد:  100.6 در 142.2 سانتی متر
❖     صاحب امتیاز:  خریداری شده، 1860
❖     شماره ثبت:  NG635
❖     مکان نمایش:  سالن 10
❖     مجموعه: مجموعه اصلی
❖      
❖