پائولو در ورونا به دنیا آمد - از این رو لقب او "Veronese" است. پدرش سنگ شکن و مادرش دختر نامشروع نجیب زاده ای به نام کالیاری بود، نامی که این هنرمند در دهه 1550 برگزید. ورونز در اوایل دهه 1550 به ونیز نقل مکان کرد و تا پایان عمر در آنجا ماند و به یکی از نقاشان برجسته قرن شانزدهم تبدیل شد. او در ورونا توسط آنتونیو بادیله (حدود 1518-1560) آموزش دید که دخترش در سال 1566 ازدواج کرد. پس از آن، به نظر می رسد که او مدتی را در استودیوی جیووانی باتیستا کاروتو (1488-حدود 1563/6) خدمت کرده است. ریشه های سبک او ممکن است در معماری و مجسمه سازی عتیقه ورونا باشد، اما در نهایت ترکیبی از تأثیرات ایتالیای مرکزی و شمالی است. اما مشخصه آثار او اصول هارمونی و انسجام ترکیبی است که به همان اندازه مدیون رافائل و سنت ایتالیای مرکزی است تا ونیزی. خط روان و پر پیچ و خم پارمیجانینو نیز یک سابقه مهم است. جولیو رومانو و همکار ونیزی و رقیبش تینتورتو نیز سنگ محک های مهمی در مراحل مختلف زندگی حرفه ای ورونز بودند، اما دیدگاه او در نهایت کلاسیک و هماهنگ است به گونه ای که ما تمایلی به ارتباط با آن نداریم. ورونز در بیشتر دوران حرفه ای خود برای حامیان مذهبی و سکولار در ونیز و ونتو کار می کرد. از جمله کارهای مهم او می توان به تزیین کامل کلیسای ونیزی S. Sebastiano (1555-حدود 1570)، نقاشی های سقف و دیوار او برای کتابخانه S. مارکو (57-1556) و کاخ دوکال (اوایل دهه 1550 و 1575-82)، و تزئینات نقاشی دیواری وی از ویلا باربارو در مازر (حدود 1560)، و همچنین طیف وسیعی از محرابهای اصلی. از دهه 1560 به بعد، او همچنین تصاویر اسطورهای را برای مشتریان بینالمللی تولید میکرد. یکی از تخصصهای او صحنههای بزرگ جشنها بود، و یکی از آنها، شام آخر که برای یک روحانی دومینیکن در سال 1573 نقاشی شد (اکنون در آکادمیای ونیز). تفتیش عقاید را برانگیخت زیرا شامل انبوهی از جزئیاتی بود که تفتیش عقاید به نظر میرسیدند. ورونز از حق نقاش برای "دریافت همان مجوزی که شاعران و شوخی ها می گیرند" دفاع کرد. او در نهایت عنوان را به «شام در خانه لوی» تغییر داد، نه اینکه خود نقاشی را اصلاح کند. ورونز کارگاه بزرگی را با کمک برادرش بندیتو و پسرانش گابریله و کارلو (یا ') راه اندازی کرد. کارلتو). آنها پس از مرگش استودیوی او را ادامه دادند.
❖ عنوان: تقدیس سنت نیکلاس
❖ هنرمند: پائولو ورونزه
❖ تاریخجه: 1528 - 1588
❖ تاریخجه اثر: 1562
❖ تکنیک: رنگ روغن روی بوم
❖ ابعاد: 286.5 در 175.3 سانتی متر
❖ صاحب امتیاز: ارائه شده توسط فرمانداران مؤسسه بریتانیا، 1826
❖ شماره ثبت: NG26
❖ مکان نمایش: سالن 9
❖ مجموعه: مجموعه اصلی
❖
❖
تصویر دیجیتال : TIFFکیفیت تصویر : گیگاپیکسل |