ماساچیو انقلابی ترین نقاش رنسانس اولیه بود. باکره و کودک در گالری ملی قطعه مرکزی یکی از مهمترین آثار او است، چندپتیچ که در سن 25 سالگی برای کلیسای کارمین در پیزا ساخته شد. ماساچیو به عنوان یکی از بنیانگذاران مکتب فلورانسی شناخته می شود. هنر چهره های یادبود او توسط نور حجاری شده است. این رویکرد برای اولین بار توسط جوتو فلورانسی یک قرن قبل به کار گرفته شد. ماساچیو آن را با استفاده دقیق از پرسپکتیو خطی ترکیب کرد تا تصوری از فرمهای باورپذیر در فضا ایجاد کند. بزرگترین آثار باقی مانده از او نقاشی های دیواری کلیسای برانکاچی از سانتا ماریا دل کارمین در فلورانس است. این شاهکارهای اخیرا بازسازی شده در دهه 1420 با همکاری مازولینو ساخته شده اند. نام ماساچیو یک نام مستعار به معنای تام حجیم است. او را «نه به این دلیل که شرور بود، زیرا نیکی را شخصیت میداد، بلکه به دلیل بیاحتیاطی شدیدش» نامیدند (وازاری)، و شاید هم برای اینکه او را از «تام کوچک»، مازولینو متمایز کنند. ماساچیو در 27 سالگی احتمالاً در اثر طاعون در رم درگذشت.
❖ عنوان: باکره و کودک
❖ هنرمند: ماساچیو
❖ تاریخجه: 1401 - 1428/9؟
❖ تاریخجه اثر: 1426
❖ تکنیک: تمپرا روی چوب
❖ ابعاد: 134.8 در 73.5 سانتی متر
❖ صاحب امتیاز: با کمکی از صندوق هنر، 1916 خریداری شد
❖ شماره ثبت: NG3046
❖ مکان نمایش: سالن 14
❖ مجموعه: مجموعه اصلی
❖ سابقه مالکیت: ساموئل وودبرن
❖
تصویر دیجیتال : TIFFکیفیت تصویر : گیگاپیکسل |