آواگامی آواگامی سلولز و پایه گیاهی         بدون روشن کننده های اپتیکال

اگرچه کاغذ ژاپنی ابتدا مختص طبقات مذهبی و اشراف بود، اما در قرن دوازدهم به طور گسترده در دسترس قرار گرفت. در اصل، کاغذسازان از الیاف بومی مانند کوزو، گامپی و میتسوماتا استفاده می کردند. با این حال، به دلیل افزایش زیادی در نیاز به کاغذ در طول دوره میجی (۱۸۶۸-۱۹۱۲)، کارخانه‌های کاغذ شروع به استفاده از خمیر چوب در فرآیندی کردند که مکانیزه شد. ادغام سنت و نوآوری در تولید کاغذ بخشی از ژن های خانواده فوجیموری برای نسل ها بوده است. به طور دقیق هفت نسل. اواگامی اکنون کاغذهای شین ایبه را برای ما به ارمغان می آورد، کاغذهایی الهام گرفته از ورق های انگرس، در حالی که سنت ژاپنی را با رویکرد مدرن برای مخلوط کردن الیاف ترکیب می کند.

سلولز و پایه گیاهی
بدون روشن کننده های اپتیکال
بدون اسید
تولید شده به روش سنتی و دست ساز
با ماندگاری بالا
مقاوم در برابر قارچ و کپک