به سبد خرید افزوده شد
انگرس غرق در سنت آکادمیک بود که بر مطالعه هنر برهنه و کلاسیک متمرکز بود. او مدافع کلاسیک گرایی سفت و سختی شد که با رمانتیسم دلاکروا در تضاد بود. انگرس خود را به عنوان یک نقاش تاریخ، عالی ترین هدف هنر آکادمیک می دید. پرتره به نظر او اهمیت کمتری داشت، اما اکنون بیشتر به خاطر آثاری مانند «مادام مویتسیه» و همچنین برای صحنه‌های فرار از شرق شهرت دارد. des Beaux-Arts، پاریس. او در سال 1801 بورسیه تحصیلی رم گرفت که در سال 1806 تا حدودی به دلیل استقبال نامطلوب در سالن پاریس بود. او تحت تأثیر هنر ایتالیایی (به ویژه رافائل) در پرتره تسلط یافت. او همچنین تصاویر کوچکی را نقاشی می کرد که متون ادبی را به تصویر می کشد. صحنه هایی از تاریخ فرانسه یا زندگی هنرمندان که به تاج فرانسه فروخته شد. او به فرانسه بازگشت و در آنجا مدیر آکادمی فرانسه شد. انگرس همچنین یک ویولونیست ماهر بود که می توانست به عنوان یک نوازنده حرفه ای موفق داشته باشد: عبارت فرانسوی برای داشتن سیم دوم به آرشه یک "ویولون d'Ingres" است.
❖ عنوان: ادیپ و ابوالهول
❖ هنرمند: ژان آگوست دومینیک اینگر
❖ تاریخجه: 1780 - 1867
❖ تاریخجه اثر: فعال بین سالهای 1826
❖ تکنیک: رنگ روغن روی بوم
❖ ابعاد: 17.5 در 13.7 سانتی متر
❖ اطلاعات ثبتی: امضاء شده
❖ صاحب امتیاز: خریداری شده، 1918
❖ شماره ثبت: NG3290
❖ مکان نمایش: نمایش داده نمی شود
❖ مجموعه: مجموعه اصلی
تصویر دیجیتال : TIFFکیفیت تصویر : گیگاپیکسل |
